Oyun hamuru ve kansızlık..

Ahmet'in anaokulu öğretmeni Ahmet'in oyun hamuru yediğini ve bu huyundan maalesef vazgeçmediğini söyledi. Oysa evde böyle bir alışkanlığı yoktu. Dakikalarca oyun hamuruyla oynamasına rağmen hiç hamuru ağzına aldığını görmemiştim. Daha bir gün önce öyle güzel oyunlar kurgulamıştı ki oyun hamuruyla..

Öğretmenin bu uyarısı üzerine Ahmet'e oyun hamuru verdim ve onu uzaktan izledim. Sadece oynuyordu. Sonrasında "hamurun tadı nasıl acaba Ahmet, hamur yenir mi sence? " diye sordum. Ahmet de "yenir tabii ama okulda" yanıtını verdi. Hamurun hiç bi şekilde hiç bi yerde yenmeyeceğine dair güzel bi konuşma yaptık sonra ama yine de Ahmet'i doktara götürerek kan testi yaptırmaya karar verdim. Kan sonuçlarına göre gerçekten demir eksikliği varmış. yemek düzenine ve içeriğine o kadar dikkat etmemize rağmen kansız oluşuna çok üzüldüm, hemen demir şurubu başladık, hamur olayı ise hala takibimizde.. Onlara küçücük bir şey olsa hemen dağılıyoruz anne olarak.. Annelik zormuş gerçekten, anne olunca anlarsın derdi annem ; anladım...