Kuşadası dönüşü 1 Temmuz Ankara tatilimiz öncesinde Ahmet'i iki hafta süresince yaz okuluna yazdırma kararı aldık, tabii uyum sağlayabilirse... Bugün okuldaki ilk deneme günümüzdü. Ahmet'i ilk kez , ilk kez gördüğüm birine; öğretmenine emanet ederek yalnız bıraktım. Aslında endişeliydim, beni özler mi? Ağlar mı diye... Ararlarsa giderim diye düşündüm sonra, biraz sakinleştim. Sürekli gözüm telefondaydı, aramadılar. Öğleden sonra okul çıkışı gittiğimde inanılmaz mutlu oldum. Gözleri gülüyordu fındığımın, çok güzel geçmiş okuldaki ilk günü.. Arkadaş canlısı oğlum benim, arkadaşlarının yanında olunca beni aramamış, oynamış arkadaşlarıyla..
"Arada bir hırçınlık yaptı ama çabuk geçti o hali" dedi öğretmeni, istediği olmayınca saman alevi gibi parlar biliyorum ama çabuk söner fındığım. Aslan bebeği malum; lider olmak istiyor her zaman..
Geldiğimde arkadaşlarıyla kule yapıyordu. Beni görünce "Annecim" dedi ve koşup sarıldı. Bu duygu tarif edilemez muhteşemlikteydi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder